„ Krzepnięcie i zasilanie odlewów” - Laboratorium nr 2 18.05.2007 wer.19
.
BADANIE CZASU KRZEPNIĘCIA ODLEWU I
PARAMETRÓW TERMOFIZYCZNYCH FORMY PIASKOWEJ
Metodę
analizy przebiegu procesu krzepnięcia odlewu oparto na modelu jednowymiarowego przepływu
ciepła (pola temperatury) w układzie
odlew-forma piaskowa. Wynikające stąd warunki geometryczne spełnia układ
złożony z odlewu płyty, krzepnącej w formie piaskowej spełniającej warunek
nieograniczoności, czyli akumulującej całe ciepło odlewu bez strat do
otoczenia. Forma doświadczalna może być również określona jako półprzestrzeń w
sensie cieplnym, z czego wynika, że przebieg procesu wymiany ciepła wynika z
rozwiązania opisującego pole temperatury półprzestrzeni.
Zagadnienia
wymiany ciepła sprowadzić można Podstawa matematycznego ujęcia badanych
procesów cieplnych jest równanie bilansu
ciepła. Bardziej szczegółowa analiza, uwzględniająca wymianę masy, wymaga
dodatkowo sformułowania równania bilansu masy.
Elementy
składowe bilansu przepływu ciepła powinny
uwzględniać :
a)
podział
procesu stygnięcia odlewu na pięć okresów,
b)
zjawisko
stygnięcia odlewu do momentu całkowitego odprowadzenia ciepła przegrzania
( drugi okres stygnięcia odlewu),
c)
proces
krzepnięcia odlewu ( trzeci okres stygnięcia),
d)
ciepło
akumulowane w wyniku nagrzewania formy odlewniczej,
e)
ewentualne
straty ciepła do ośrodka otaczającego formę.
Poniższe
rozważania ograniczone będą do najprostszego modelu analitycznego dla układu
odlew-forma, pozbawionego ochładzalników, nadlewów i materiałów izolacyjno-egzotermicznych.
Do uzyskania
rozwiązania przyjętego problemu niezbędna jest analiza następujących zagadnień
ogólnych, matematycznych i technologicznych:
- warunki jednoznaczności dla układu odlew-forma,,
- założenia modelowe dla procesu stygnięcia i
krzepnięcia odlewu
- pole temperatury i proces nagrzewania formy,
- bilans cieplny dla układu odlew płyty – forma
półprzestrzenna,
Celem
ćwiczenia laboratoryjnego jest:
a)
zapoznanie
z techniką pomiaru temperatury za pomocą termoelementów,
b)
opanowanie
metody doświadczalnego wyznaczania czasu krzepnięcia, stałej krzepnięcia i
modułu odlewu ,
c)
wyjaśnienie
znaczenia i sensu fizycznego podstawowych parametrów termofizycznych materiału formy piaskowej ( a2, b2
, c2 , λ2, ρ2),
d)
poznanie
metody poprawnego zapisu i właściwego wykorzystania bilansu cieplnego w
układzie odlew-forma.
Badany układ odlew-forma spełnia
warunki teoretycznego modelu jednokierunkowego przepływu ciepła na drodze
przewodzenia, co pozwala na jego matematyczne ujęcie w postaci równania różniczkowego przewodzenia ciepła
Fouriera:
( 1)
. gdzie:
T –
temperatura [K]
x –
współczynnik (odległość) [m]
- czas [s]
a –
współczynnik wyrównywania temperatury
(
2)
- współczynnik
przewodzenia ciepła
c - ciepło właściwe
- gęstość
Warunkiem rozwiązania równania
Fouriera jest sformułowanie tzw. warunków jednoznaczności, które pozwalają z
grupy zjawisk przewodzenia ciepła w ciałach stałych, wyodrębnić ściśle
określony, interesujący nas proces. Warunki te będą opisane poniżej.
Warunki
brzegowe 1. go rodzaju (WB1r) polegają na ujęciu rozkładu temperatury na
powierzchni kontrolnej układu w rozpatrywanym zakresie czasowym, czyli na
zadaniu funkcji ogólnego typu
Przypadkiem
szczególnym i najczęściej stosowanym są tzw. ustalone warunki brzegowe, co
można zapisać w postaci:
co oznacza
niezmienność temperatury na powierzchni układu
w czasie trwania procesu wymiany ciepła ( [1] - s. 30).
Warunki
brzegowe 3. go rodzaju (WB3r) polegają na zadaniu temperatury otoczenia
układu oraz na zadaniu
prawa wymiany ciepła z otoczeniem. W najczęściej stosowanym przypadku
kinetykę procesu cieplnego ujmuje tzw. współczynnik wymiany ciepła użyty przez
Newtona w równaniach opisujących gęstość strumienia cieplnego. Rozróżnia się tu
dwa przypadki :
- dla procesu stygnięcia układu
, (
3)
- dla procesu nagrzewania
(4)
gdzie:
- współczynnik wymiany ciepła
– temperatura
otoczenia.
Warunki
brzegowe drugiego rodzaju polegają na odpowiednim określeniu strumienia
cieplnego i stosowane są bardzo rzadko. Natomiast warunki brzegowe 4. rodzaju
są bardzo przydatne w ujęciu procesu krzepnięcia metodą symulacji numerycznej.
4. Nagrzewanie półprzestrzeni przy ustalonych
warunkach brzegowych 1. rodzaju.
Warunkiem zapisu bilansu cieplnego
dla układu odlew płyty–forma półprzestrzenna jest ilościowe ujęcie wartości
ciepła akumulowanego przez formę, co
jest celem dalszej części podrozdziału.
T
Tpow = const
q
Tx
T0
x x
Xp
Rys.1. Schemat pola temperatury półprzestrzeni dla
dwu momentów czasowych ( τ1, τ2
)
Układ
( rys. 1) ograniczony nieskończenie dużą powierzchnią płaską (płaszczyzną) i rozbudowany
od tej powierzchni w nieskończoność
nazywamy półprzestrzenią. Parametry występujące na rys. 1 zostaną
opisane poniżej.
Każdy proces
nagrzewania i stygnięcia ciała jest procesem cieplnym nieustalonym, czyli przebiega przy nieustalonym polu temperatury.
Podstawą do określenia funkcji opisującej pole temperatury półprzestrzeni jest
ogólne równanie różniczkowe przewodzenia
ciepła (1). Warunki konieczne do jego
całkowania nazywa się warunkami
jednoznaczności.
Warunki
jednoznaczności:
dla
Rozwiązaniem
równania ( 1 ) jest funkcja opisująca pole temperatury półprzestrzeni:
( 5 )
0.0 0.6 1.2 1.8 2.4 3.0
Podstawową
wielkością fizyczną wynikającą z równania (5) jest gęstość strumienia
cieplnego, przy czym do bilansu cieplnego istotna jest jej wartość na
powierzchni kontrolnej. Po wyznaczeniu
gradientu (pochodnej) i zastosowaniu prawa Fouriera
otrzymamy dla
powierzchni ( x = 0) bardzo ważny wzór
na wartość strumienia cieplnego :
( 6)
- współczynnik
akumulacji (7)
- (małe theta) różnica
temperatur [K]
bezwymiarowa
temperatura (8)
Dla
obliczenia całkowitego ciepła wymienianego przez powierzchnię półprzestrzeni (ciepło
akumulowane, wydatek ciepła) korzysta się z równania bazowego wiążącego ciepło
ogólne, strumień cieplny, powierzchnię i czas. Można to zapisać:
Całkowite
ciepło stygnięcia lub nagrzewania uzyskuje się po całkowaniu i wyrażone jest :
(9)
Równanie (9) wyraża
niezbędny składnik bilansu cieplnego w układzie odlew płyty – forma, określając zmienność ciepła
akumulowanego przez formę półprzestrzenną w sensie cieplnym.
5. Model procesu i czas krzepnięcia odlewu w
formie piaskowej.
Ponieważ
rozpatrujemy pewien model procesu, konieczne jest wprowadzenie następujących założeń
modelowych (upraszczających):
·
odlew
ma kształt płyty zorientowanej pionowo z układem wlewowym na górnej, czołowej
powierzchni odlewu o niewielkich wymiarach, zapewniających szybkie zalanie
formy,
·
forma
spełnia warunek półprzestrzeni w sensie cieplnym,
·
parametry
termofizyczne metalu odlewu oraz formy są przyjęte jako stałe (średnie) czyli
są niezmienne z temperaturą,
·
parametry formy zapewniają małą intensywność
stygnięcia odlewu czyli mały spadek temperatury na przekroju odlewu,
·
obszar
ewentualnej jamy skurczowej nie wpływa na czas krzepnięcia odlewu,
·
opór
cieplny szczeliny gazowej (skurczowej) powstającej na granicy odlew-forma piaskowa jest pomijalnie mały,
·
zakłada
się bardzo krótki czas zalewania formy, co pozwala przyjąć - dla momentu początku
procesu - jednakową temperaturę dla obszaru ciekłego metalu odlewu, jak również
jednakową temperaturę w obszarze formy piaskowej,
·
metal
odlewu krzepnie w stałej temperaturze ( tylko dla 1. wersji bilansu).
W zapisie
poniższych obliczeń (bilansu) przyjęto umowę dotyczącą indeksu:
a)
dla
parametrów odlewu indeks równy 1,
b)
dla
parametrów formy indeks równy 2.
Bilans
cieplny uwzględniający ciepło tracone przez odlew i gromadzone przez formę można
zapisać w postaci
Q 1ef = Qp + Qkr = Q 2 (
10 )
Q1ef - sumaryczne, efektywne ciepło tracone przez
odlew (oddawane do formy),
Qp - ciepło przegrzania odlewu,
Q1ef - ciepło krzepnięcia odlewu,
Q2 - ciepło akumulowane w formie piaskowej
(pobierane od odlewu.
Ciepło przegrzania metalu (powyżej
temperatury krzepnięcia) wynosi:
( 11
)
, masa
odlewu ( iloczyn objętości i gęstości metalu )
- ciepło
właściwe odlewu w stanie ciekłym,
T1p -
temperatura początkowa metalu we wnęce formy,
Tkr -
temperatura krzepnięcia metalu odlewu.
Całkowite ciepło krzepnięcia odlewu
[ J ] wynika z sensu fizycznego i definicji
parametru metalu zwanego ciepłem krzepnięcia ‘właściwym’ [ J/ kg ], skąd
wynika:
Qkr = m1 L1 = V1 ρ1 L1 (
12 )
gdzie L1 – ciepło
krzepnięcia metalu odlewu [ J/ kg ].
Zgodnie
z opisem procesu nagrzewania dla półprzestrzeni wartość akumulowanego ciepła
dla formy w dowolnym momencie czasu dla opisuje wyrażenie:
Q2
= (
13 )
Moment
zakrzepnięcia całej objętości odlewu to inaczej
czas krzepnięcia odlewu,
oznaczany jako . Z bilansu przedstawionego równaniami ( 10, 11, 12, 13 )
wynika (dla
) ważne równanie
opisujące teoretyczny czas krzepnięcia odlewu:
( 14 )
gdzie
: M – moduł odlewu, definiowany jako
stosunek objętości do powierzchni stygnięcia odlewu, czyli M = V1/ F. W starszej ( nadal
aktualnej) literaturze, w miejsce modułu odlewu stosowany był termin równoważny,
czyli tzw. sprowadzona grubość ścianki
odlewu, oznaczana przez R.
Sumę dwu
ciepeł we wzorze (14) zastępuje się
zwykle efektywnym ciepłem krzepnięcia metalu
(uwzględniającym ciepło przegrzania) w postaci:
( 15 )
Wzór ( 14 )
może być również zapisany:
( 16)
– stała krzepnięcia
(moduł odlewu)
6. Przykład obliczeniowy dla odlewu z
siluminu
Odlew płyty wykonany z siluminu ( AlSi,
Tkr =570 °C) krzepnie w formie piaskowej
spełniającej warunek półprzestrzeni. Pomiar krzywej stygnięcia ( zmienność temperatury)
dla płaszczyzny symetrii odlewu pozwolił na określenie czasu krzepnięcia .
Z
krzywej stygnięcia określono:
a)
temperatura
początkowa metalu w formie ,
b)
temperatura
początkowa formy .
Obliczyć współczynnik akumulacji jeżeli grubość płyty g
= 24 mm.
Obliczamy
moduł :
M =
0,012 m
Przekształcając
wzór (8) obliczamy wartość stałej krzepnięcia:
Na
podstawie wyrażenia opisującego moduł odlewu otrzymamy:
Dla stopu typu AlSi odczytane z tablic parametry
termofizyczne wynoszą:
Ostatecznie szukany współczynnik
akumulacji wynosi:
.b2
= 1087 W s1/2 / (m2
K)
7.
Wyznaczanie czasu krzepnięcia odlewu na
podstawie przebiegu doświadczalnej krzywej stygnięcia
Czas
krzepnięcia odlewu to czas liczony od momentu pierwszego kontaktu metalu z
wnęką formy do momentu całkowitego zakrzepnięcia odlewu (całej jego objętości).
Jego pomiar wymaga umiejscowienia termoelementu w punkcie, który krzepnie w
odlewie jako ostatni. Dla odlewu płyty punkt ten leży w płaszczyźnie symetrii.
Przykładową krzywą stygnięcia odlewu płyty ( silumin eutektyczny ) pokazano
schematycznie na rys. 2.
T styczna
dla punktu P3 (
)
P2
P3
τ2
τ3 τ
Rys. 2. Krzywa stygnięcia płaszczyzny
symetrii odlewu płyty (P3 – punkt przegięcia)
Obszar
krzywej stygnięcia możemy podzielić na trzy przedziały:
Szukany
czas krzepnięcia odlewu odpowiada punktowi na
krzywej stygnięcia, w którym zmienia ona swoją wypukłość ( P3 ),
czyli punktowi przegięcia tej krzywej
.
Po prawej stronie punktu przegięcia krzywa
odzwierciedla wyłącznie proces stygnięcia odlewu (wypukłość w dół).
Podstawowe zagadnienia
do kolokwium
1. Założenia
modelu procesu krzepnięcia odlewu w formie piaskowej.
2.
Pojęcie warunków brzegowych
pierwszego rodzaju.
3.
Zdefiniować pojęcia i podać
jednostki: b2, T2p, k , L1, ΔTkr
,, ρ1 (2, 3, 4).
4.
Wymienić parametry formy decydujące o czasie krzepnięcia odlewu.
5. Prawo
Fouriera jako podstawa bilansu cieplnego (2, 4).
6. Pole
temperatury półprzestrzeni przy ustalonych warunkach brzegowych 1. .rodzaju i wykorzystanie
go do opisu procesu nagrzewania formy piaskowej
(3).
7.
Co oznacza określenie: forma piaskowa jako półprzestrzeń w sensie
cieplnym (2, 3, 4).
8. Bilans
cieplny do wyznaczenia czasu krzepnięcia odlewu w formie piaskowej dla stałej
temperatury krzepnięcia (2, 3, 4).
9.
Podaj 3 podstawowe i 2
uzupełniające parametry termofizyczne
materiału formy piaskowej oraz ich jednostki .
10.
Definicja i wykres funkcji błędów Gaussa (2, 3, 4).
11.
Wzór Chvorinova na czas krzepnięcia odlewu i opis występujących w nim
parametrów (2, 4).
12. Określ pojęcia: moduł odlewu, współczynnik
wyrównywania temperatury formy, sprowadzona grubość ścianki odlewu, stała
krzepnięcia odlewu, ciepło efektywne L1p (2, 3, 4).
13.
Idea eksperymentalnej metody wyznaczenia stałej krzepnięcia odlewu (2, 3).
14.
Opisz metodę wyznaczania czasu krzepnięcia na podstawie eksperymentalnej krzywej stygnięcia odlewu w formie
(2, 3).
Literatura
1. W. Longa i in. : Stygnięcie i
krzepnięcie odlewów – laboratorium. Skrypt AGH
nr 623. Kraków 1978 .
2. W. Longa: Krzepnięcie odlewów. Wyd. Śląsk 1985 (
strony: : 195, 16, 29, 74 ....)
3. Wykłady w semestrze letnim 2006/2007.
4. Instrukcja do tematu nr 2.
Na następnej stronie
znajduje się arkusz obliczeniowy ( ćwiczenie laboratoryjne nr 2)
Rok studiów IV, grupa: 1 2 3 Imię .............. NAZWISKO ........................... Data ćwiczenia : ......... ................ 2007.
H3 Ćwiczenie laboratoryjne nr 2 Sekcja :
Tabela 1. Przebieg stygnięcia odlewu (1) Wykres 1. Przebieg zmienności
temperatury odlewu
600 500 400 300 200 100 0
i nagrzewania formy (2) i formy doświadczalnej ( dane
pomiarowe z tabeli 1)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Lp. |
Czas (s) |
Temperatura
w o C dla termoelem. Nr..../ odl. Xi |
||||
1 środek odlewu |
2 0.006 m |
dT1 / dt pochodna |
||||
1 |
0 |
|
|
xxxx |
||
2 |
30 |
|
|
|
||
3 |
60 |
|
|
|
||
4 |
120 |
|
|
|
||
5 |
180 |
|
|
|
||
6 |
240 |
|
|
|
||
7 |
300 |
|
|
|
||
8 |
330 |
|
|
|
||
9 |
360 |
|
|
|
||
10 |
390 |
|
|
|
||
11 |
420 |
|
|
0 100 200 300 400 500 600 |
||
12 |
450 |
|
|
|
||
13 |
480 |
|
|
|
||
14 |
510 |
|
|
|
||
15 |
|
|
|
|
||
16 |
|
|
|
Dane do obliczeń: g =
24 mm Tkr.sr =
……… J
pow =............ K |
Wartości z pomiaru Wartości obliczone Odl. termo- elem. (m) Czas od zal. (s) Temp. ( o C) u
= arg erf ( 1 2 3 4 5 6 7 8 x2 = 0.006 * Obliczenie
średniej wartości współczynnika
Tabela 2. Przebieg obliczenia współczynnika
)
:
Tabela
3. Parametry termofizyczne formy
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
.g / 2 |
|
L1 + c1’ DTp |
|
B /( 2 J pow ) |
.b2. |
l2 /(r2 .a 2 ) |
R = |
.k = |
L1p = |
B = |
.b2 = |
l2 = |
.c2 = |
m |
.m/
s ½ |
J / kg |
___ |
|
W/ (m K) |
J / ( kg K) |
1 – moduł, 2 – stała krzepnięcia, 3 – ef. ciepło, 4 – współcz., 5, 6, 7 – parametry termofizyczne formy
Na odwrocie: .definicja modułu, def. .warunków brzegowych 1. rodzaju, wnioski.
Liczba osób posiadających takie same wyniki wynosi : ........ Termin oddania : 14 dni Wersja: H3/19